Europan 10 | Maastricht

prijsvraaginzending
jaar: 2009
De bebouwing aan de randen werkt als intermediair tussen stedelijk en landschappelijk gebied. Aan de stadzijde sluit het aan op de blokkenstructuur van het stedenbouwkundig plan, het volgt de randen van het stedenbouwkundig ontwerp. Aan de landschappelijke kant is een ‘lossere’ structuur zichtbaar, waarin de verschillende gebouwen in de gegeven blokkenstructuur als zelfstandige eenheden zichtbaar zijn. De muur is de eenheid en de gebouwen variëren daarin. De onderlinge positie van de gebouwen de structuur waarin de gebouwen staan voorziet in een geluidsluwe wal aan de binnenzijde van het gebied. 

Door het toevoegen van ruimte aan de achterzijde wordt deze kwaliteit die cultuurhistorisch van aard is, niet alleen door de bewoners ervaren, maar geeft het ook karakter aan de openbare ruimte. Het voegt daarmee kwaliteit toe aan het stedelijk weefsel.

De gekozen structuur voldoet aan de huidige eisen met betrekking geluidsoverlast en anticipeert op de toekomstige ontwikkelingen. Het Sphinx terrein, met haar specifieke kenmerken van de ommuurde enclave, Eiffel en Brikkengebouw, blijven behouden en vindt aansluiting met haar omgeving.

1   2   3   4   5   T

  1. <    x    >